1 Եւ Յոբը պատասխանելով ասեց.
2 Իրաւ գիտեմ որ այդպէս է, եւ
3 Եթէ նա ուզէ նորա հետ վիճել, հազարիցը մէկին չէ կարող պատասխան տալ.
4
5 Նա որ տեղափոխում է լեռները, եւ նորանք չ’գիտեն, որ նորանց տապալում է իր բարկութեան ժամանակին.
6
7 Որ արեւին հրամայում է, եւ նա չէ ծագում, եւ աստղերը կնքում է.
8
9
10 Որ մեծամեծ բաներ է անում՝ անքննելի, եւ սքանչելիքներ՝ անթիւ։
11
12 Տես՝
13 Աստուած իր բարկութիւնը ետ չի դարձնիլ, նորա տակին կ’խոնարհուին Ռաքաբի օգնականները։
14 Ապա ո՞ւր մնաց որ ես նորան պատասխանեմ. և խօսքերս ընտրեմ նորա հետ վիճելու։
15
16 Եթէ ես կանչէի, եւ նա պատասխանէ՜ր. Չեմ հաւատալ, թէ նա իմ ձայնս կ’լսէ.
17 Նա որ ինձ փոթորիկով կ’փշրէ, եւ
18 Թող չի տալ ինձ որ շունչ առնեմ. Որովհետեւ ինձ դառնութիւններով կ’կշտացնէ։
19 Եթէ բանը զօրաւորի ուժումն է, ահա նա. Իսկ եթէ իրաւունքում, ո՞վ կ’կանչէ ինձ։
20 Եթէ ես արդար լինիմ, բերանս ինձ կ’դատապարտէ. Եթէ ես կատարեալ լինիմ, նա ինձ յանցաւոր կ’անէ։
21 Եթէ ես կատարեալ լինիմ, իմ անձը չեմ ճանաչիլ, կեանքս կ’արհամարհեմ։
22 Մէկ է. Նորա համար ասում եմ թէ
23 Եթէ հարուածը յանկարծ մեռցնէ, նա կ’ծիծաղէ անմեղի փորձանքի վերայ։
24 Երկիրը չարագործի ձեռքն է յանձնուել.
25 Եւ իմ
26 Անցան սէզից շինուած նաւերի պէս,
27
28
29 Ես պիտի ամբարիշտ լինիմ, ուրեմն ի՞նչու համար զուր տեղը տանջուիմ։
30
31 Այն ժամանակ էլ ինձ փոսի մէջ կ’կոխէիր, եւ իմ հանդերձը կ’զզուէին ինձանից
32 Որովհետեւ
33 Մեր մէջտեղը
34
35 Այն ժամանակ կ’խօսէի, եւ իրանից չէի վախենալ. Որովհետեւ այսպէս՝ ես իմը չեմ։